Γράμμα.... (Στον εν ζωή Παπανδρέου).

(Στον εν ζωή Παπανδρέου).

Εύχομαι και ελπίζω κάποτε να συνειδητοποιήσεις τι κυβερνάς.

Ποιούς κυβερνάς.

Είθε να αντιληφθείς, ποιάς φυλής υπήρξες οδηγός…

Ποιούς ανθρώπους κλήθηκες να καθοδηγήσεις…
Ποιούς κάλεσες να σε ακολουθήσουν…
Ποιών την εμπιστοσύνη αποζήτησες…
Κυβερνάς τη χώρα του πατέρα σου και του πάππου σου.
Τη Χώρα του Ρίτσου και του Ελύτη…Του Χατζηδάκη και του Θεοδωράκη.
Κυβερνάς την Ηπειρο και τη Θράκη…Χιλιάδες νησιά. Χιλιάδες χιλιόμετρα αμμούδας.
Κυβερνάς τα ηλιοβασιλέματα αυτής της Χώρας…Τις μαγικές νύχτες της.
Να θυμάσαι πως αυτή η Χώρα ανήκει σε εργάτες και βοσκούς.

Σε δασκάλους και ναυτικούς. Σε αριστερούς και δεξιούς…

Να θυμάσαι πως αυτή η Χώρα θέλει…χάδια. Μην την αγριεύεις.

Ποτέ δεν συμπεθέριασε με ΜΑΤ και τάνκς…

Αυτή η Χώρα είχε πάντα Παρελθόν…και είχε πάντα Μέλλον…

Αυτή η Χώρα ήταν πάντα αυτάρκης σε Λεβεντιά και Αξιοπρέπεια…

Δεν έκανε ποτέ…εισαγωγές…

Να θυμάσαι πως εδώ…σ΄αυτή τη Χώρα, σ΄αυτήν την Πατρίδα…κατοικούν…ΑΝΘΡΩΠΟΙ.Οχι αγέλες. Οχι άλιεν.

Αυτή τη Χώρα δεν την πρόδωσαν ποτέ οι Ανθρωποί της…

Την πρόδωσαν οι Ηγέτες της και οι φίλοι τους.

Αυτή η Χώρα δεν ανήκε ποτέ σε…Εφιάλτες…

Π ο τ έ…κανείς Εφιάλτης δεν την κουμαντάρισε…

Εδώ ζουν τα Ονειρα. Εδώ θεριεύει η Ελπίδα. Εδώ ζουν Θεοί.

Σ΄αυτή τη Χώρα, εκτός από τσιμέντο, φυτρώνουν και…άνθρωποι…Ανθρωποι που ζουν αιχμάλωτοι σε…σπιρτόκουτο.

Ρίξε μια ματιά στο Παρελθόν. Εχω άδικο;;

Δες κι εκείνους που πριν από σένα έταζαν…Σωτηρία. Απελευθέρωση…

Εφυγαν ήσυχοι και…επιτυχημένοι…εγκαταλείποντας τους Ανθρώπους στο ίδιο …σπιρτόκουτο. Μόνους. Απελπισμένους. Εξαπατημένους.

Κοίτα τους εν ζωή προκατόχους σου…

Ολοι τους ισχυρίζονται πως έκαναν το καθήκον τους. Πως η Ελλάς στα χρόνια

της πρωθυπουργίας τους…σχεδόν μεγαλούργησε !!!

Σήμερα εσύ διοικείς το σύνολο αυτής της Μεγαλουργίας!!!

(Χαμένος κόπος ετούτο το γράμμα.Ε Σ Υ  δεν θα μάθεις ποτέ να…διαβάζεις…Τα μάτια και τις ψυχές των Ανθρώπων…).