ΤΑ ΕΜΑΘΕΣ ΤΑ ΝΕΑ ΠΑΤΕΡΑ;

ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΟΤΙ ΜΕ ΕΙΧΑΝ ΣΥΜΒΟΥΛΕΨΕΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΜΟΥ ΕΙΧΑΝ ΒΓΕΙ ΑΛΗΘΙΝΑ.

ΜΟΥ ΕΙΧΑΝ ΠΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΝ ΤΟΥΣ ΠΩ ΟΤΙ ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΘΑ ΤΟ ΧΑΨΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ.
ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ.

ΜΟΥ ΕΙΧΑΝ ΠΕΙ ΝΑ......
ΒΑΛΩ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΔΝΤ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥΣ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΖΩ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ.
ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ.

ΜΟΥ ΕΙΧΑΝ ΠΕΙ ΟΤΙ ΑΦΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΩ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ, ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΦΥΓΩ ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΟΥ ΟΗΕ.
ΕΔΩ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΠΑΤΕΡΑ.

ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΟΥΛΗΣΑ, ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΑ, ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΜΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΗΡΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΑΤΕΡΑ ΟΤΙ ΕΜΕΝΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΝ.

ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΜΟΥ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΥΝ, ΟΥΤΕ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΣΤΟΝ ΟΗΕ ΣΚΟΠΕΥΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ, ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΑΓΡΙΕΥΟΥΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ.

ΑΡΧΙΖΩ ΚΑΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΜΗΠΩΣ ΕΚΑΝΑ ΚΑΜΙΑ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΔΕΧΤΗΚΑ ΝΑ ΕΡΓΑΣΘΩ ΓΙΑ ΤΟ ΔΝΤ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΣΤΡΟΣ ΚΑΝ.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΑ ΩΡΑΙΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΑΚΙΑ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ, ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΤΕΡΑ;

ΠΕΣ ΜΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΥΤΩΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΣΤΗ ΦΛΟΡΙΝΤΑ;

Απίστευτο. Επίσημα και δια νόμου γινόμαστε δούλοι!!!!

Απίστευτο, απίστευτο, απίστευτο. Επίσημα και με νόμο γινόμαστε υπόδουλοι.

Θυμάστε τι μας έλεγε ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου, ότι θα κάνει αμέσως νόμο και θα το βάλει και στο Σύνταγμα ότι απαγορεύεται να πωληθεί η δημόσια περιουσία;;; Άπιστοι Θωμάδες, που δεν πιστεύατε τον πρωθυπουργό!!! Ε, ναι λοιπόν. Το είπε και το έκανε ο άνθρωπος.
Χθες βράδυ, ημέρα Παρασκευή και εν μέσω συλλήψεων για την MARFIN και εν μέσω αλληλοσπαραγμού της Νέας Δημοκρατίας και εν μέσω βασιλικών γάμων,  η κυβέρνηση κατέθεσε τροπολογία νόμου για να υλοποιήσει την υπόσχεση του πρωθυπουργού.
Όμως η τροπολογία που κατατέθηκε λέει τα ακριβώς τα αντίθετα από εκείνα που είχε υποσχεθεί ο κ. Παπανδρέου. Όχι μόνο θα πωληθεί η δημόσια περιουσία, αλλά δια νόμου πλέον…. το τίμημα που θα εισπράττεται κάθε φορά, δεν θα πηγαίνει στα ταμεία του κράτους, αλλά απευθείας στις τσέπες των τοκογλύφων. Ναι καλά διαβάσατε. Με νόμο πλέον (να δούμε και ποιοι θα τον ψηφίσουν) το ελληνικό κράτος αυτοακυρώνεται και εκχωρεί απευθείας το τίμημα του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας στους τοκογλύφους για την εξόφληση των χρεών. Δηλαδή ακόμα και αν υπάρχει θανάσιμη ανάγκη εθνικής άμυνας ή διατροφής τμημάτων του λαού, όλα αυτά θα εγκαταλειφθούν, προκειμένου να πάρουν πρώτοι τα χρήματά τους οι ντόπιοι και ξένοι τοκογλύφοι.
Ποια Εθνική Κυριαρχία κ.λ.π;;;. Εδώ φίλοι μας γινόμαστε πλέον και επίσημα με νόμο δούλοι εμείς και τα παιδιά μας.
Τι να πούμε. Τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν αυτή την κυβέρνηση.
Ένα μόνο θα πούμε. Ότι ποτέ και πουθενά στον κόσμο δεν υπήρξε τέτοια ρύθμιση, ούτε στους δούλους της φωτογραφίας.
Είναι πλέον γεγονός ότι κάπου μας πάνε και πρέπει να το σταματήσουμε τώρα.
Πιστεύει άραγε κανείς αφελής ακόμα ότι αυτό το καθεστώς θα μας βγάλει από την κρίση;

Παΐσιος: "Θα έχετε κυβέρνηση και θα είναι σα να μην έχετε"...

Γέροντας Παΐσιος:

• "...θα σας δώσουν πολλά λεφτά και μετά θα σας βάλουν δυσβάσταχτους φόρους, αλλά δεν θα προλάβουν να τους πάρουν"
•  
• "...ο κόσμος θα σιχαθεί τους πολιτικούς και θα τους πάρει με τις πέτρες"...
•  
• "...θα γίνει κάτι και θα φανεί πως φταίει η Ελλάδα, τότε η Τουρκία θα το εκμεταλλευτεί..."

Τι μου αρέσει τώρα με την κρίση

Μ’αρέσει που όταν λέω για αύξηση στο αφεντικό μου δε με αγριοκοιτάζει αλλά λιώνει στα γέλια. Άσε που έδιωξε κανα δυο που δε μου άρεσε η μούρη τους γιατί θα έχω extra προορισμούς διακοπών στο εξωτερικό. Άσε που όλο και κάτι θα στέλνουν τις γιορτές.’αρέσει που οι σερβιτόροι άρχισαν να λένε πάλι ευχαριστώ όσα λίγα και να είναι τα τιπς και αν τους δώσουν.

Επιπλέον για τις γκόμενες ,είσαι σίγουρος πια 100% ότι δε σε θέλει για τα λεφτά σου.Μ’αρέσει που ο κουλουρτζής έξω από τα μπουζούκια έχει πιο πολύ δουλειά από τη λουλουδού μέσα στα μπουζουκια.

Μ’αρέσει που πολλοί φίλοι μου μετανάστευσαν για καλύτερο μέλλον,

Μ’αρεσει που ακρίβηνε η βενζίνη και είναι απλησίαστη ,και κουνάω λιγότερο το αμάξι γιατί αυτό σημαίνει ότι θα το έχω για περισσότερα χρόνια,κάνω καλό στην καρδιά μου και είμαι και πολύ μούρη όταν προτείνω σε φίλους να πάμε τσάρκα με το αμάξι στην εθνική.Ασε που όταν πάμε για μπάνιο το καλοκαίρι τσοντάρουν πια όλοι για βενζίνη ενώ παλιά κάναν τον κινέζο.

Μαρέσει που τα καφενεία έχουν γεμίσει άνεργους επιστήμονες με 2 μεταπτυχιακά.Πλέον πας για ουζάκι και αντί για μπάλα συζητάς για μαύρες τρύπες τουλάχιστον.

Μ

Μ’αρέσει ο καφές που κερδίζω στο τάβλι με φιλαράκια αποτελεί το 2%του μισθού μου που σημαίνει ότι σε 50 παρτίδες έχω βγάλει ένα μισθό.

Μ’αρέσει που θα κόψουν τα επιδόματα.Δεν άντεχα να περιμένω σε ουρές όρθιος.

Μ’αρέσει που το μέλλον της χώρας είναι αβέβαιο, γιατί σε όλους μας έλειπε λίγο πολύ η περιπέτεια στη ζωή μας.

Μ’αρέσει που μπορώ να έχω κατάθλιψη ελεύθερα.Παλιά μου τα είχαν πρήξει όλοι’Τι σου λείπει ρε μαλάκα?Τη δουλειά σου την έχεις,το αμαξάκι σου,τι άλλο θες?’Μ’αρέσει που στο σούπερ μάρκετ σπάνια περιμένεις πια τον μπροστά να χτυπήσει 2 καρότσια ψώνια,και αν πέσεις σε τέτοιον,του λες να σε καλέσει και σένα στο πάρτυ.

 Μ’αρέσει που βλέπω αυτούς που αποταμιεύαν τόσα χρόνια ,να χάνουν τα λεφτά τους,γιατί νιώθω καλύτερα που εγώ τα χάλαγα πάντα μέχρι τελευταίο ευρώ και τώρα από ‘σπάταλος’ έγινα ‘προνοητικός’γιατί τουλάχιστον πρόλαβα και τα χάρηκα.

Μ’αρέσει που γίνονται πιο πολλοί πολιτικοί γάμοι, γιατί σε αυτούς τουλάχιστον δε χρεώνουν για τους πολυέλαιους.

Μ’αρέσει που την έχουν δει ξαφνικά όλοι οικολόγοι, και καλά ότι κάνουν οικονομία γιατί προστατεύουν το περιβάλλον. όπως εμείς ακούγαμε για χούντα και κατοχή. Αλλιώς θα με πέρναγαν για πολύ φλώρο..

Μ’αρέσει που λένε ότι θα ξαναγυρίσουμε στη δραχμή, γιατί επιτέλους θα ξοδέψω τις δραχμές που είχα φυλάξει για ενθύμιο και μου έσπαγαν τα νεύρα όταν δεν είχα μία και υπολόγιζα ότι αντιστοιχούν σε 60-70 ευρώ αλλά δεν τις άλλαζε πια η τράπεζα.

Μ’αρέσει που αν πω ότι δουλέυω 2 φορές τη βδομάδα με κοιτούν με συμπάθεια και μου λένε κουράγιο, ενώ πιο παλιά σκεφτόντουσαν ‘Ρε τον τεμπέλη’..

Μ’αρέσει που θα έχω και γω μία ιστορία πόνου και δυστυχίας να λέω στις επόμενες γενιές για το παρελθόν της χώρας,

ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ

Οι Θερμοπύλες και ο αρχηγός των Ινδιάνων Ντουγάμι

Στις Θερμοπύλες εκεί που οι 300 από την γη του Πέλοπα κάποτε ένδοξα ενάντια εκατομμυρίων πολέμησαν, όχι πολύ μακριά από τον Ανδριάντα του Λεωνίδα και τα 300 κυπαρίσσια, φθάνουμε σε ένα δασάκι, όπου ένας μικρός καταρράκτης καταλήγει σε μικρή δεξαμενή χαρίζοντας μια ειδυλλιακή αίσθηση δροσιάς αλλά όμως το νερό xειμώνα-καλοκαίρι είναι ζεστό!

 









Το πεντακάθαρο νερό, που κυλά στα ρυάκια και στα ποτάμια μεταφέρει στο διάβα του είναι το αίμα των προγόνων μας. Το μουρμουρητό του είναι η φωνή τους.

Ο αρχηγός των Ινδιάνων Ντου­γάμι, Σηάτλ 1855

«Σύγνεφο οι ακρίδες στα σπαρτά και ροκανάν τον κάμπο»

«Σύγνεφο οι ακρίδες στα σπαρτά και ροκανάν τον κάμπο» (Γ. Ρίτσος)

«Τι καρτερείς ακόμα τάχα δικαιοκρίτη;» (Α. Σικελιανός)

Στ’ ανοιχτά της απελπισίας, φυσάνε οι άνεμοι του τυφώνα της παγκοσμιοποίησης του χρήματος και της πολτοποίησης του ανθρώπου.

ΤΗ ΧΩΡΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΗΡΑΝΕ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΑΝ

ΟΙ ΧΩΡΕΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΜΑΣ ΚΙ ΑΠ ΤΗΝ ΚΑΚΗ ΜΑΣ ΓΝΩΜΗ 

(Ζήσιμος Λορεντζάτος)

Δε μιλώ, μόνο, για τις θυσίες του λαού, που αυτοί, οι οποίοι τον ανάγκασαν να τις υποστεί και τις επέβαλαν, ολοφύρονται πως συμπάσχουν μαζί του. Σαν τον ιεροεξεταστή που λέει: αυτό σου το βασανιστήριό, τον ίδιο πόνο προκαλεί και σε μένα.

ΧΑΘΗΚΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΑΣ ΛΕΩ! ΧΑΘΗΚΕ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ!

ΜΑ ΘΑ ΤΟΝ ΞΑΝΑΒΡΟΥΜΕ. Άλλον δρόμο παίρνοντας. Άλλον σκοπό βαρώντας

Και τότε:

«Χορό τριγύρω σου θα στήσουν

Με βιολιά και με ζουρνάδες

Γύφτοι, Εβραίοι, αράπηδες, πασάδες

Και τα γόνατά τους θα λυγίσουν

Οι τρανοί σου

Και θα γίνουν των ραγιάδων

Οι ραγιάδες...»

(Κωστής Παλαμάς «Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου»)

 

Αφιερωμένο σε όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1943 -1985

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε.  Είμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας.

Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.  Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.   Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης».

Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και  μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..

Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους»

Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι..

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε.  Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα… μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία.

Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση.

Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ..

Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»… συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί…

Ο ηρωικός δείπνος

Θερμοπύλες 480 π.Χ.

Πριν τη μάχη

Ο Λεωνίδας μαζί με τους συμπολίτες του εκτέλεσε ηρωικές και εκπληκτικές πράξεις. Μολονότι οι Λακεδαιμόνιοι ήταν λίγοι, γιατί είχε κρατήσει μόνο τους Θεσπιείς και συνολικά δεν είχε περισσότερους από πεντακόσιους άντρες, ήταν έτοιμος να υποδεχτεί το θάνατο για χάρη της Ελλάδας. Μετά από αυτά, οι Πέρσες που συνόδευαν τον Τραχίνιοι, αφού έκαναν το γύρο της δύσβατης περιοχής, βρέθηκαν ξαφνικά πίσω από τους άντρες του Λεωνίδα, και οι Έλληνες, έχοντας παραιτηθεί από κάθε ελπίδα σωτηρίας και επιλέγοντας την καλή φήμη, ζητούσαν με μια φωνή από τον αρχηγό τους να τους οδηγήσει εναντίον των εχθρών, πριν μάθουν οι Πέρσες ότι οι δικοί τους είχαν κάνει τον κύκλο. Ο Λεωνίδας, αποδεχόμενος την ετοιμότητα των στρατιωτών του, τους παρήγγειλε να ετοιμάσουν γρήγορα το πρωινό τους, αφού το δείπνο τους θα το έπαιρναν στον Άδη. Όσο για τον ίδιο, έφαγε επίσης, σύμφωνα με τη διαταγή που είχε δώσει, πιστεύοντας πως έτσι θα μπορούσε να διατηρήσει τις δυνάμεις του για πολύ χρόνο και να έχει αντοχή στους κινδύνους της μάχης. Μόλις ανέλαβαν μετά από λίγο τις δυνάμεις τους και ήταν όλοι έτοιμοι, ο Λεωνίδας πρόσταξε τους στρατιώτες να επιτεθούν στο στρατόπεδο των αντιπάλων, να σκοτώσουν όσους συναντήσουν και να ορμήσουν στην ίδια τη σκηνή του βασιλιά.

ΛΕΩΝΙΔΑΣ Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=6EvhNLjsTP4#at=13

Το 1936 η Ελλάδα απάντησε: "ότι αδυνατεί να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις".

Η ιστορία έχει ως εξής:
Το 1936, η κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά, αρνήθηκε να συνεχίσει την εξυπηρέτηση του δανείου,που είχε συνάψει με τη βελγική τράπεζα Societe Commerciale de Belgique .
Η κυβέρνηση του Βελγίου προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο του Διεθνούς δικαίου, που είχε ιδρύσει η Κ.τ.Ε (Κοινωνία των Εθνών), κατηγορώντας την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις. Η Ελλάδα απάντησε: "ότι αδυνατεί να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, διότι δεν μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την κατάσταση του Λαού και της χώρας" !

Στο υπόμνημά της, η Ελληνική κυβέρνηση έλεγε:
"Η Κυβέρνηση της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και για τη διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή.
Όποια κυβέρνηση κι αν ήταν στην θέση της, θα έκανε το ίδιο"
(Yearbook of the International Law Commission, 1980,v.l.,sel.25).
Το Διεθνές δικαστήριο το 1938 δικαίωσε την Ελλάδα, δημιουργώντας νομικό προηγούμενο, στο οποίο μάλιστα το 2003 στηρίχθηκε η Αργεντινή και ο πρόεδρος της, Νέστωρ Κίχνερ, ο οποίος επέλεξε να διαγράψει μονομερώς το μεγαλύτερο μέρος του δημοσίου χρέους της χώρα του, αντί να την υποδουλώσει στο ΔΝΤ.

Σπάρτη περί το 743 π.Χ

Λακεδαιμονίων Πολιτεία

... και τα εξής ο Λυκούργος αντίθετα προς τους άλλους Έλληνας εις την Σπάρτην ενομοθέτησεν. Ως γνωστόν, εις τας άλλας πόλεις οι άνθρωποι όσα δύνανται χρήματα κερδίζουν, άλλος μεν ως γεωργός, άλλος ως πλοίαρχος, άλλος ως έμπορος, άλλοι δε συντηρούνται από τας τέχνας. Εις την Σπάρτην όμως ο Λυκούργος απηγόρευσεν εις τους ελευθέρους πολίτας όλα τα είδη του χρηματισμού, ως μόνην δ' εργασίαν των διέταξε να θεωρούν όσα εξασφαλίζουν την ελευθερίαν των πόλεων. Και πράγματι, προς τι να φροντίζουν περί πλούτου εκεί, όπου η υποχρέωσις να φέρουν όλοι ίσην μερίδα δια την τροφήν και ομοίως όλοι να ζουν έκαμεν ώστε να μη επιθυμούν χρήματα δια την καλοπέρασιν; Αλλά ουδέ δια τα ενδύματα πρέπει να κερδίζουν χρήματα· διότι στολισμός των είναι όχι τα πολυτελή φορέματα, αλλά τα εύρωστα σώματα. Δεν υπάρχει δε ανάγκη χρηματολογίας ουδέ δι' έξοδα χάριν των συσκήνων· διότι τους σωματικούς κόπους προς ωφέλειαν των συντρόφων τούς έκαμεν εντιμοτέρους από πάσαν χρηματικήν δαπάνην, επειδή, όπως έδειξεν, εκείνο μεν είναι έργον της ψυχής, τούτο δε του πλούτου. Και εις τούτο όμως εμπόδισε με άδικα μέσα να κερδίζουν χρήματα· διότι πρώτον μεν τοιούτον ώρισε νόμισμα, του οποίου και δέκα μόνον μνων αξίας αν εις την οικίαν μετακομισθή, δεν θα μείνη απαρατήρητον ούτε από τους κυρίους ούτε από τους δούλους, επειδή και τόπον πολύν θα χρειασθή και άμαξαν προς μεταφοράν. Γίνεται δε έρευνα δια χρυσά και αργυρά νομίσματα και αν που ανακάλυψη τοιαύτα η έρευνα, τιμωρείται ο κάτοχός των. Προς τι λοιπόν να επιδιώκουν την απόκτησιν χρημάτων εκεί όπου η απόκτησίς των προξενεί περισσοτέρας λύπας παρά η χρησιμοποίησίς των ευχαρίστησιν;

Ξενοφώντος Λακεδαιμονίων Πολιτεία,. 7.1–7.6 Μτφρ. Α.Ν. Διαμαντόπουλος. (1937

Οι Θερμοπύλες και ο αρχηγός των Ινδιάνων Ντουγάμι

Στις Θερμοπύλες εκεί που οι 300 από την γη του Πέλοπα κάποτε ένδοξα ενάντια εκατομμυρίων πολέμησαν, όχι πολύ μακριά από τον Ανδριάντα του Λεωνίδα και τα 300 κυπαρίσσια, φθάνουμε σε ένα δασάκι, όπου ένας μικρός καταρράκτης καταλήγει σε μικρή δεξαμενή χαρίζοντας μια ειδυλλιακή αίσθηση δροσιάς αλλά όμως το νερό χειμώνα-καλοκαίρι είναι ζεστό!

Το πεντακάθαρο νερό, που κυλά στα ρυάκια και στα ποτάμια μεταφέρει στο διάβα του είναι το αίμα των προγόνων μας. Το μουρμουρητό του είναι η φωνή τους.

Ο αρχηγός των Ινδιάνων Ντου­γάμι, Σηάτλ 1855.

 

Ο τάφος του Λεωνίδα στην Σπάρτη

Το ανάλγητο "ελληνικό" κράτος δείχνει την απαξίωσή του στον τάφο του Βασιλιά της Σπάρτης ΛΕΩΝΙΔΑ!
Δεν είναι,βλέπετε,ο..."πανάγιος" τάφος για να του δώσουν την απαραίτητη προσοχή και σεβασμό!

Δεν είναι τα...λείψανα κάποιου χριστιανού ρασοφόρου!

Είναι ο τάφος του ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΥ ΗΡΩΑ ΛΕΩΝΙΔΑ,του Έλληνα που θυσιάστηκε και σταυρώθηκε όντας νεκρός ΥΠΕΡ ΒΩΜΩΝ και ΕΣΤΙΩΝ.
ΑΘΑΝΑΤΕ ΛΕΩΝΙΔΑ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ  ΠΡΟΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΩΝ ΜΑΣ.
Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ.

Προσβολή μνήμης των νεκρών αξιωματικών τω ν Ιμίων από το Θεόδωρο Πάγκαλο!

Σε νέες προκλητικές και αψυχολόγητες δηλώσεις για τη κρίση των Ιμίων προχώρησε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος σε συνέντευξή του στο περιοδικό Crash που αναπαράγονται ήδη από τα τουρκικά ΜΜΕ. Ενώ φέρει προσωπική βαρύτατη ευθύνη για τη διαχείριση της κρίσης των Ιμίων, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών θεωρεί ότι η Ελλάδα υπέστη “μια βαριά στρατιωτική ήττα” ενώ αγνοεί εντελώς τους 3 νεκρούς αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού, του πληρώματος του μοιραίου ελικοπτέρου ΑΒ-212 που κατέπεσε τα ξημερώματα της 31ης Ιανουαρίου 1996 (Αντιπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, Αντιπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και Σημαιοφόρος Έκτορας Γιαλοψός). Οι επίμαχες δηλώσεις έχουν ως εξής: “Ξέρεις πώς ήταν οι σημαίες. Ήταν σε δυο καλάμια δεμένες με σπάγκο. Ε, αυτό το πράγμα δεν θα καθόταν εκεί πέρα για πάρα πολύ καιρό, δεν έβγαζε τον χειμώνα. Δεν είχαμε για παράδειγμα μια βάση να χτίσουμε, να βάλουμε τσιμέντο και επάνω τη σημαία. Εκεί, όλοι το ξεχνάμε, δεν υπήρχε μία σημαία. Υπήρχαν δύο σημαίες. Εάν εμείς φεύγαμε, στο άλλο νησί θα υπήρχε τούρκικη σημαία. Είχαν καταλάβει το νησί οι Τούρκοι! Τι τους εμπόδιζε να χώσουν μια σημαία και να την αφήσουν; Θα μου πεις, θα πηγαίναμε να τη βγάλουμε! Μα το ήξεραν οι Τούρκοι από την αρχή. Και να σου πω και κάτι που μου είπε ο Χόλμπρουκ, το οποίο δεν μπορώ να το θέσω υπό τον έλεγχο κανενός, γιατί έχει πεθάνει πλέον. Μετά από πέντε- έξι χρόνια πήγα στη Νέα Υόρκη, πήρα τηλέφωνο τον Χόλμπρουκ, ο οποίος δούλευε τότε στον Boston Bank και είχα μάθει ότι βρίσκεται στη Νέα Υόρκη και μέναμε στο ίδιο ξενοδοχείο. Χάρηκε που με άκουσε και μου λέει,” έλα το μεσημέρι να σου κάνω το τραπέζι”. Πήγα, λοιπόν, σε ένα εστιατόριο και του είπα γι’ αυτή την ιστορία: θεωρώ ότι καταφέραμε να μην σκοτωθεί κανείς, γιατί όταν κάνεις διπλωματία, βασικό κριτήριο είναι να μην χαθούν ανθρώπινες ζωές.
Τότε ο Χόλμπρουκ μου εξήγησε το εξής εκπληκτικό: όλος ο χώρος του Αιγαίου είχε μπλοκαριστεί ηλεκτρονικά από τους Αμερικανούς και δεν επρόκειτο να χαθεί ούτε μια ανθρώπινη ζωή. Οι πύραυλοι και οι βόμβες των πολεμικών σκαφών των 2 στόλων δεν θα έβρισκαν κανέναν στόχο. Είχαν φροντίσει οι Αμερικανοί να μην χτυπηθεί κανένα σκάφος”.

 

Τι μου αρέσει τώρα με την κρίση

Μ’αρέσει που όταν λέω για αύξηση στο αφεντικό μου δε με αγριοκοιτάζει αλλά λιώνει στα γέλια. Άσε που έδιωξε κανα δυο που δε μου άρεσε η μούρη τους γιατί θα έχω extra προορισμούς διακοπών στο εξωτερικό. Άσε που όλο και κάτι θα στέλνουν τις γιορτές.’αρέσει που οι σερβιτόροι άρχισαν να λένε πάλι ευχαριστώ όσα λίγα και να είναι τα τιπς και αν τους δώσουν.

Επιπλέον για τις γκόμενες ,είσαι σίγουρος πια 100% ότι δε σε θέλει για τα λεφτά σου.Μ’αρέσει που ο κουλουρτζής έξω από τα μπουζούκια έχει πιο πολύ δουλειά από τη λουλουδού μέσα στα μπουζουκια.

Μ’αρέσει που πολλοί φίλοι μου μετανάστευσαν για καλύτερο μέλλον,
Μ’αρεσει που ακρίβηνε η βενζίνη και είναι απλησίαστη ,και κουνάω λιγότερο το αμάξι γιατί αυτό σημαίνει ότι θα το έχω για περισσότερα χρόνια,κάνω καλό στην καρδιά μου και είμαι και πολύ μούρη όταν προτείνω σε φίλους να πάμε τσάρκα με το αμάξι στην εθνική.Ασε που όταν πάμε για μπάνιο το καλοκαίρι τσοντάρουν πια όλοι για βενζίνη ενώ παλιά κάναν τον κινέζο.
Μαρέσει που τα καφενεία έχουν γεμίσει άνεργους επιστήμονες με 2 μεταπτυχιακά.Πλέον πας για ουζάκι και αντί για μπάλα συζητάς για μαύρες τρύπες τουλάχιστον.
Μ

Μ’αρέσει ο καφές που κερδίζω στο τάβλι με φιλαράκια αποτελεί το 2%του μισθού μου που σημαίνει ότι σε 50 παρτίδες έχω βγάλει ένα μισθό.
Μ’αρέσει που θα κόψουν τα επιδόματα.Δεν άντεχα να περιμένω σε ουρές όρθιος.
Μ’αρέσει που το μέλλον της χώρας είναι αβέβαιο, γιατί σε όλους μας έλειπε λίγο πολύ η περιπέτεια στη ζωή μας.
Μ’αρέσει που μπορώ να έχω κατάθλιψη ελεύθερα.Παλιά μου τα είχαν πρήξει όλοι’Τι σου λείπει ρε μαλάκα?Τη δουλειά σου την έχεις,το αμαξάκι σου,τι άλλο θες?’Μ’αρέσει που στο σούπερ μάρκετ σπάνια περιμένεις πια τον μπροστά να χτυπήσει 2 καρότσια ψώνια,και αν πέσεις σε τέτοιον,του λες να σε καλέσει και σένα στο πάρτυ.

 Μ’αρέσει που βλέπω αυτούς που αποταμιεύαν τόσα χρόνια ,να χάνουν τα λεφτά τους,γιατί νιώθω καλύτερα που εγώ τα χάλαγα πάντα μέχρι τελευταίο ευρώ και τώρα από ‘σπάταλος’ έγινα ‘προνοητικός’γιατί τουλάχιστον πρόλαβα και τα χάρηκα.
Μ’αρέσει που γίνονται πιο πολλοί πολιτικοί γάμοι, γιατί σε αυτούς τουλάχιστον δε χρεώνουν για τους πολυέλαιους.

Μ’αρέσει που την έχουν δει ξαφνικά όλοι οικολόγοι, και καλά ότι κάνουν οικονομία γιατί προστατεύουν το περιβάλλον. όπως εμείς ακούγαμε για χούντα και κατοχή. Αλλιώς θα με πέρναγαν για πολύ φλώρο..
Μ’αρέσει που λένε ότι θα ξαναγυρίσουμε στη δραχμή, γιατί επιτέλους θα ξοδέψω τις δραχμές που είχα φυλάξει για ενθύμιο και μου έσπαγαν τα νεύρα όταν δεν είχα μία και υπολόγιζα ότι αντιστοιχούν σε 60-70 ευρώ αλλά δεν τις άλλαζε πια η τράπεζα.
Μ’αρέσει που αν πω ότι δουλέυω 2 φορές τη βδομάδα με κοιτούν με συμπάθεια και μου λένε κουράγιο, ενώ πιο παλιά σκεφτόντουσαν ‘Ρε τον τεμπέλη’..
Μ’αρέσει που θα έχω και γω μία ιστορία πόνου και δυστυχίας να λέω στις επόμενες γενιές για το παρελθόν της χώρας,