Γεώργιος Σουρής - Οι Ήρωες

Μέσα σε βόλια κι ὀβίδων κρότους
ἔπεσαν νιάτα μὲς στὸν ἀνθό τους.
Πᾶνε λεβέντες, πᾶνε κορμιὰ
κι ἄγνωστα τά ῾θαψαν στὴν ἐρημιά.

Κανεὶς δὲ ξέρει ποὺ τά ῾χουν θάψει,
κανεὶς δὲ πῆγε γιὰ νὰ τὰ κλάψει,
κανεὶς δὲν ἔκαψε γι᾿ αὐτὰ λιβάνι,
κανεὶς δὲν ἔπλεξε γι᾿ αὐτὰ στεφάνι.

Ἀνώνυμ᾿ ἥρωες, ἄγνωστοι τάφοι,
κανένας ὄνομα σ᾿ αὐτοὺς δὲ γράφει,
μήτε τὸ χῶμα τοὺς φιλοῦνε χείλη,
σταυρὸ δὲν ἔχουνε μήτε καντῆλι.

Μόνο μιᾶς κόρης μαργαριτάρια
κυλοῦν σὲ τάφους ποὺ κάποια μέρα
θὰ γίνουν κόσμου προσκυνητάρια
καὶ φάροι Νίκης γιὰ μία μητέρα.

 

ΕΛΛΑΔΑ... ΜΟΥ ΣΥΓΓΝΩΜΗ....

                                                
                                                    ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ... ΣΥΓΓΝΩΜΗ...

 

Γυρνώ πίσω με τη σκέψη μου, την Μνήμη ενεργοποιώ και επιστρέφω… Βρίσκομαι ξανά εκεί που μεγάλωσα, εκεί που έμαθα να μετρώ το είναι και των ονείρων μου τη ρότα, στα μέρη που τις επιθυμίες μου σαν ποντοπόρα πλοία τις έχτιζα αβύθιστες για τα μεγάλα ταξίδια της θέλησης ενός παιδιού, που ήθελε πάντα να τα καταφέρνει περπατώντας βήμα-βήμα…

Έτσι με έμαθαν να προχωρώ οι γονείς μου και οι δάσκαλοι, η αλήθεια και η Πατρίδα μου…
Τότε που ακόμα είχα Πατρίδα.., τότε που η Ελλάδα μου ήταν γεμάτη από τα όνειρα τα δικά μου, των φίλων και των δικών μου ανθρώπων.
Όμως ο Χρόνος είναι ο πιο επικίνδυνος απατεώνας…
Σου προσφέρει τα πάντα μόνο και μόνο για να σου κλέψει τα νιάτα …
Άργησα χρόνια να το καταλάβω και ποτέ δεν πείστηκα από τους μεγαλύτερους , όσο ήμουν ακόμα νεαρός… Εκείνοι πάντα μου έλεγαν… Βιάσου, ζήσε έντονα και ενεργά, μην αφήνεις το Χρόνο να σπαταλιέται με αυθάδεια και υπεροψία, μόνο και μόνο επειδή είσαι ακόμα τόσο νέος.
Μα εγώ που μυαλό τότε… Ήθελα μόνο να περνώ καλά και να κάνω όλα τα γούστα , τα δικά μου και της στενής παρέας μου…
Όχι δεν ήμουν άσωτος, ούτε αλήτης… Περνούσα όμορφα, κρατούσα ισορροπίες, έκανα όμορφη νεανική ζωή, δεν αδικούσα κανέναν και φρόντιζα εκείνους που με αγαπούσαν ανταποδίδοντας το σε αυτούς με ένα σωρό τρόπους. Φρόντιζα πάντα να προχωρώ στη ζωή μου σε όλα βήμα – βήμα. Να είμαι σωστός με όλους και με εμένα… Διασκέδαζα έντονα, διάβαζα πολύ, τιμούσα την οικογένεια μου αλλά και ήμουν πιστός στη τότε σύντροφο μου…
Ήμουν Νέος… μπορούσα τα πάντα… ζούσα τα πάντα…
Έτσι ένιωθα κι έτσι πίστευα… Εγώ τη ζωή μου κι ο Χρόνος την δουλειά του…
Το μόνο που ποτέ δεν φρόντισα όσο κράτησε το νεανικό Ταξίδι της ζωής μου σε αυτόν τον Τόπο ήταν μονάχα ένα. Μονάχα για την Πατρίδα μου ποτέ δεν φρόντισα όσο ήμουν νέος…
Κι ο Χρόνος με ξεγέλασε… Μ’ έκανε να πιστέψω πως δεν μπορώ τόσο μικρός και άπειρος Πατρίδα να φροντίσω…
Και τώρα που τα νιάτα μου τα πήρε ο Χρόνος με απάτη, τώρα είμαι πια πολύ μεγάλος καθώς μετρώ τον Χρόνο πάνω στης αντοχής μου το στερέωμα… Τόσο μεγάλος , που την Χαμένη μου Πατρίδα, δεν αντέχω ούτε με Επανάσταση να πάρω πίσω, ούτε δουλεύοντας αγόγγυστα σαν να ‘μουν σκλάβος… Μεγάλος και για σκλάβος είμαι…
Γι αυτό κι εκείνοι που τις τύχες της Πατρίδας μας ορίζουν για τους Μεγάλους.., φτιάξανε κάτι σαν τάφο επί της γης, που επάνω από την είσοδο του γράφει : «Εφεδρεία»… Εκεί ρίχνουν εμάς τους μεγαλύτερους, ώσπου το τέλος μας να έρθει …
Και για τους Νέους σας τα είπα… Τον Χρόνο έχουν για τους Νέους.., σπάταλους τρόπους τους μαθαίνουν έγκαιρα για να τον εξαντλούν και για αντάλλαγμα τους κλέβουν την Πατρίδα…
Ελλάδα μου, Συγγνώμη...

ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΑΡΟΥΛΑ ΑΛΕΞΙΟΥ

Σαν σήμερα ο Κολοκοτρώνης είπε το “ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ”.



Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης σαν σήμερα το 1828 μίλησε για “νενέκους” και είπε το “φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους. Από τότε το “νενέκος” είναι η χειρότερη προσβολή που μπορεί να δεχτεί πολιτικός. Πολλοί την έχουν εκστομίσει την προσβολή. Ποιος ήταν ο Νενέκος και γιατί το όνομά του έγινε συνώνυμο της εθνικής προδοσίας; Οπλαρχηγός της Επανάστασης του 1821. Ο Δημήτριος Νενέκος καταγόταν από το χωριό Ζουμπάτα των Πατρών κι έγινε οπλαρχηγός…..
του προκρίτου της Πάτρας Βενιζέλου Ρούφου , αφού προηγουμένως δολοφόνησε τους πολεμιστές Σπανοκυριάκο και Σαγιά που διεκδικούσαν το ίδιο αξίωμα. Διακρίθηκε στις πολιορκίες της Πάτρας και του Μεσολογγίου, αλλά μετά την άλωση του, συνεργάστηκε με τον αλβανικής καταγωγής, Αιγύπτιο στρατηγό Ιμπραήμ, ο οποίος του προσέφερε προνόμια. Το 1826 προσκύνησε και συμπαρέσυρε μαζί του και πολλούς άλλους. Το 1827, επικεφαλής των Τουρκοπροσκυνημένων πολέμησε εναντίον των Ελλήνων και τους νίκησε. Για αυτά τα «κατορθώματα» του και με τη μεσολάβηση του Ιμπραήμ, έγινε με διαταγή του Σουλτάνου, «μπέης». Ο Γέρος του Μοριά, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, βλέποντας τις θυσίες και τους αγώνες των Ελλήνων, να πηγαίνουν χαμένοι, αντέτεινε το ιστορικό «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους!» και «ξαναζωντάνεψε» την ετοιμοθάνατη Επανάσταση. Απάντησε με μια χωρίς προηγούμενο τρομοκρατία στην τρομοκρατία του Ιμπραήμ. Όσα χωριά αρνούντο να επανέλθουν στο ελληνικό στρατόπεδο, δέχονταν αιφνιδιαστικές επιθέσεις από τους άνδρες του Γέρου. Σε όλο τον Μοριά οι πρωτεργάτες του προσκυνήματος συλλαμβάνονταν και εκτελούνταν. Όταν ο Ιμπραήμ από την Πάτρα ξεκινούσε για τα Καλάβρυτα με τον στρατό του και το Νενέκο με 2.000 δικούς του στο χάνι του Βερβένικου ο Ιμπραήμ παραδρόμησε και περαπλανήθηκε μέσα στο δάσος ώσπου έπεσε πάνω στο Νενέκο και τους Αρβανιτάδες του. Στου Δεσπότη τη Βρύση καθώς προχωρούσε αυτός με τη νέα του συνοδεία κοιμήθηκε. Στην διάρκεια του ύπνου του όμως τον φύλαγαν καλά οι Νενεκαίοι γι’ αυτό σαν έφτασε στο στρατόπεδό του «επήνεσε τον Νενέκον δια την πίστην του,και παρρήσια μάλιστα τον εχάιδευσε με τα χέρια του ενώπιον των επισήμων Τούρκων». Ο Κολοκοτρώνης μαθαίνοντας ότι ο Νενέκος είχε τον Ιμπραήμ στα χέρια του και δεν τον σκότωσε, «…ωρκίσθει παρρησία ημών εις τον Μεγάλον Θεόν των Ελλήνων και είπεν, ότι επιθυμεί τον φόνον του Νενέκου, και αν τον εύρισκε πουθενά με τα ίδια του τα χέρια τον εφόνευεν, πράγμα πολύ παράξενον και πρωτάκουστον απο το στόμα του Κολοκοτρώνη να ομιλή περί φόνου, και ότι μόνος του θέλει να τον κάμη». Η εκτέλεση του Νενέκου, έγινε τελικά το 1828, κατ’ εντολήν του Κολοκοτρώνη, από τον αδελφό του δολοφονημένου Σαγιά.

                 

                      Οι περισσότεροι Μουσουλμάνοι δεν είναι ευτυχισμένοι…

Δεν είναι ευτυχισμένοι στην Αίγυπτο
Δεν είναι ευτυχισμένοι στην Λιβύη
Δεν είναι ευτυχισμένοι στο Μαρόκο
Δεν είναι ευτυχισμένοι στο Ιράν
Δεν είναι ευτυχισμένοι στο Ιράκ
Δεν είναι ευτυχισμένοι στην Υεμένη
Δεν είναι ευτυχισμένοι στο Αφγανιστάν
Δεν είναι ευτυχισμένοι στο Πακιστάν
Δεν είναι ευτυχισμένοι στην Συρία
Δεν είναι ευτυχισμένοι στον Λίβανο


Που είναι λοιπόν ευτυχισμένοι;



Είναι ευτυχισμένοι στην Αυστραλία
Είναι ευτυχισμένοι στην Αγγλία
Είναι ευτυχισμένοι στον Καναδά
Είναι ευτυχισμένοι στις ΗΠΑ
Είναι ευτυχισμένοι στην Γαλλία
Είναι ευτυχισμένοι στην Ελλάδα
Είναι ευτυχισμένοι στην Σουηδία
Είναι ευτυχισμένοι στην Νορβηγία
Είναι ευτυχισμένοι στην Δανία
Είναι ευτυχισμένοι σε κάθε χώρα που δεν είναι μουσουλμανική
… και ποιόν κατηγορούν;
Όχι το Ισλάμ !
Όχι τους μουλάδες τους !
Όχι τους εαυτούς τους !
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΖΟΥΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ
ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΙΣ ΑΛΛΑΞΟΥΝ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΗΤΑΝ ΔΥΣΤΥΧΕΙΣ

«Ο λαός των Γραικών είναι ατίθασος και δύσκολος. Γι αυτό πρέπει να χτυπήσουμε βαθιά στις πολιτιστικές του ρίζες. Τότε ίσως αναγκασθεί να συμμορφωθεί…» Χένρυ Κίσινγκερ.
«Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ” αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους» Φρειδερίκος Νίτσε (Η Γέννηση της Τραγωδίας, κεφ. 15), 1872.

«Οι Έλληνες πρέπει να γίνουν λαός μικρόψυχος…»Λόρδος Λοντόντερυ.

Συμμόρφωση λοιπόν ή Αφανισμός είναι οι δύο επιλογές που έχει φαινομενικά ο Ελληνισμός, σύμφωνα με «κάποιους» που «τρέφουν» τέτοιου είδους ευσεβείς πόθους.
Οι Έλληνες πέραν των επιστημονικών, φιλοσοφικών, μεταφυσικών και άλλων ανακαλύψεων διέθεταν και ένα πολύ συγκεκριμένο αλλά ταυτόχρονα πολύ ιδιαίτερο χαρακτηριστικό· δεν έσκυβαν ποτέ μα ποτέ το κεφάλι.

Όπως ανέφερε και η Ζακλίν ντε Ρομιγύ στην ομιλία της στην Πνύκα το 1995, «Οι Έλληνες είχαν καταλάβει ότι η ιδιαιτερότητά τους ήταν να μην υποκλίνονται μπροστά σε άνθρωπο, να μην δέχονται την απόλυτη εξουσία».

Το εν λόγω χαρακτηριστικό απαντά από τα αρχαία χρόνια. Ο τραγικός ποιητής Αισχύλος στο έργο του «Προμηθεύς Δεσμώτης» τονίζει πως ο Προμηθέας, που συμβολίζει τον Ελληνισμό, ποτέ δεν πρέπει να κάμπτει τα γόνατα «ὀρθοστάδην… οὐ κάμπτων γόνυ». Αλλά και οι Πυθαγόρειοι θεωρούσαν «άνανδρες και ανελεύθερες» τέτοιου είδους συμπεριφορές. (Ιάμβλιχος, Πυθαγορικός Βίος). Από την άλλη, στην Ανατολή η γονυκλισία ήταν πολύ σύνηθες φαινόμενο. Προσκυνούσαν τους βασιλείς ως θεούς, συνήθεια που υιοθέτησαν αργότερα και οι Ρωμαίοι.

Ιστορικό έχει μείνει το τέχνασμα του Θεμιστοκλή, ο οποίος, καταδιωκόμενος από τους Έλληνες και αναγκασμένος να καταφύγει στον Μέγα Βασιλέα, κλήθηκε να τον προσκυνήσει, γιατί διαφορετικά ήταν αδύνατον να τον ακούσει. Άλλωστε ο Πέρσης αξιωματούχος Αρτάβανος τον είχε προειδοποιήσει: «…Ὑμᾶς ελευθερίαν μάλιστα θαυμάζειν και ισότητα… ἡμῖν δὲ βασιλέα προσκυνεῖν ὡς εἰκόνα θεοῦ». Έτσι ο μεγάλος αυτός στρατηγός, προκειμένου να πετύχει τον σκοπό του, έριξε το δαχτυλίδι του κάτω, ώστε ο Πέρσης βασιλιάς να θεωρήσει πως τον προσκύνησε (Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι).

Όταν επίσης ζητήθηκε από τους Σπαρτιάτες να δώσουν «γῆν και ὓδωρ» ως ένδειξη υποταγής, τότε εκείνοι έριξαν τους Πέρσες απεσταλμένους σε ένα πηγάδι. Επειδή όμως οι πρέσβεις θεωρούνταν πρόσωπα απαραβίαστα, αποφάσισαν να πληρώσουν το αντίστοιχο τίμημα στον Ξέρξη, στέλνοντάς του δύο απεσταλμένους εθελοντές να τους σκοτώσει. Ο Σπερθιής και ο Βούλις προσφέρθηκαν, πήγαν στον Πέρση βασιλιά και του δήλωσαν ρητά και κατηγορηματικά: «Ήρθαμε για να μας σκοτώσετε, όχι για να προσκυνήσουμε» (Ηροδότου Ιστορία Ζ’ 136).

Οι Έλληνες ήταν από την φύση τους άνθρωποι ελεύθεροι, κάτι που πιστοποιεί και η άρνηση του Ιπποκράτη, σύμφωνα με τον Στοβαίο, να πάει ως γιατρός στην περσική αυλή, γιατί όπως είπε δεν του χρειάζεται καλό αφεντικό «οὐ δέομαι χρηστοῦ δεσπότου». Αλλά και τα λόγια του Αθανάσιου Σταργείτη στο έργο Ωγυγίαν, όπου αναφέρει: «Οἱ Ἓλληνες, ἐλεύθεροι ὂντες, δεν ἒκλιναν ποτὲ τὰ γόνατα οὒτε τὸν αὐχένα εἰς ἂγαλμα, οὒτε εἰς βωμὸν ἀνθρώπου».
Όπως έχουμε αναφέρει σε προηγούμενη μελέτη μας, οι Έλληνες μένουν ίδιοι ως προς τις συνήθειες και τις αξίες τους


Έτσι λοιπόν και ο μεγάλος Κολοκοτρώνης αργότερα, σύμφωνα με όσα καταγράφονται στα «Απομνημονεύματά» του, επειδή οι προσκυνημένημένοι έκαναν ζημιά στον απελευθερωτικό αγώνα, φώναξε: «η πατρίς κινδυνεύει από το προσκύνημα! Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους»! Αλλά και στον ίδιο τον Ιμπραήμ απάντησε: «όχι τα δέντρα, όχι τα σπίτια που μας έκαψες, πέτρα πάνω στην πέτρα να μη μείνει, εμείς δεν προσκυνούμεν». Ανάλογη απάντηση έδωσε και ο Καραϊσκάκης στον Κιουταχή.

Άλλωστε και τα δημοτικά τραγούδια, που ύμνησαν τους κλέφτες και τους αρματωλούς, αποδεικνύουν πόσο βαθιά χαραγμένο στην ελληνική ψυχή και το ελληνικό πνεύμα ήταν το ανυπόταχτον… «Όσο είν’ ο κλέφτης ζωντανός, πασά δεν προσκυνάει. Κι αν πέσει το κεφάλι του, δεν μπαίνει στο ταγάρι. Το παίρνουν οι σταυραετοί να θρέψουν τα παιδιά τους. Να κάνουν πήχη το φτερό και πιθαμή το νύχι». «-Προσκύνα Διάκο τον Πασά, προσκύνα τον Βεζύρη. –Όσο είναι ο Διάκος ζωντανός, πασά δεν προσκυνάει». «-Μάρκο μου πάρε τα κλειδιά κι έλα να προσκυνήσεις. –Μένα με λένε Μπότσαρη, μένα με λένε Μάρκο, ποτέ μου δεν προσκύνησα κι ούτε θα προσκυνήσω».

Την «ιδιαιτερότητα» αυτή των Ελλήνων αναγνώριζαν και οι ίδιοι οι Τούρκοι.. Όπως γράφει σε επιστολή προς τον γιο του ο Σουλτάνος Σελίμ Β’ το 1572: «Παιδί μου ο θεός εβοήθησε και ενίκησα και πήρα την Κύπρο, τους άπιστους ανθρώπους, όπου δεν με επροσκενούσαν».

Ο Ιωάννης Κακριδής ακόμη αναφέρει χαρακτηριστικά: «Στα Λαηνά του Σουφλιού είναι ένας τσοπάνος που φτιάνει θαυμάσιες γκλίτσες. Σε μίαν από αυτές παρίστανε έναν Τούρκο να κόβει το κεφάλι ενός Έλληνα. Ο Έλληνας στέκει όρθιος, και με χωρίς κεφάλι που είναι. Κι όταν τον ρώτησαν τον τσοπάνο γιατί στέκει όρθιος, αφού είναι χωρίς κεφάλι, αποκρίθηκε: “Γιατί είναι Έλληνας”» (Οι Αρχαίοι Έλληνες στην Νεοελληνική Παράδοση, εκδ. ΜΙΕΤ).

Αλλά μέχρι και λίγα χρόνια πριν, η μητέρα του ήρωα Αυξεντίου που κάηκε ζωντανός από τους Άγγλους, δήλωσε: «Κάλλιο μια χούφτα χώμα ο λεβέντης μου, παρά γονατισμένος».
Ας κλείσουμε με το ποίημα του Α. Ανδρέου «Δεν προσκυνώ Αγαρηνό. Κρατάω απ’ τον Όμηρο εγώ. Είμαι του Τεύκρου αγγόνι και του Κολοκοτρώνη. Παιδί του Μακρυγιάννη δεν με νικούν βαρβάροι…».

Αυτό ας έχουμε όλοι μες στην καρδιά και το μυαλό μας και τότε θα βρούμε την δύναμη να σηκώσουμε το κεφάλι, να κοιτάξουμε ψηλά, να πάρουμε βαθιά ανάσα και να σταθούμε όρθιοι, έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τους πάντες και τα πάντα.

                                     Τα κουρέλια της πατρίδας μου

Πετάει η καρδιά μου πάνω από την Ελλάδα. Αφουγκράζεται, πονάει. Νομίζω, αυτός ο τόπος χάθηκε, έσβησε. Χάθηκε η σφραγίδα μοναδικότητας που είχε. Το Κυριακάτικο ντύσιμο με την φροντίδα της μοναδικής Ελληνίδας μάνας , το ύψωμα, το αντίδωρο η θεία μεταλαβιά. Το μέγιστο η υπερκόσμια συνένωση με το θείο με το υπερβατικό. Η επίσκεψη στην Νουνά. Το τσουρεκάκι το γλυκό και άδολο φιλί. Το ταψί με την αγγουροντομάτα κρύα από τον πάγο, το τζατζίκι με το παγωμένο νερό και το ευλογημένο πλαστό. Μοσχομυριστό, τραγανό. Ζωντανό, κι ας πέρασαν δέκα ημέρες από τότε που η Ελληνίδα μάνα το ζύμωσε με τα χέρια της στην σκάφη. Τ’ άφησε να φουσκώσει και ύστερα τόστρωσε στα μάτια της πινακωτής για να το ψήσει ο κύρ-Αριστείδης ο φούρναρης. Για να το υμνήσει ο ποιητής όταν η θεσπέσια μυρουδιά του ξέσκιζε τους οσφρητικούς του αδένες.
Τα μάτια μου θολώσαν από τα δάκρυα για την κατάντια. Όπου και να γυρίσω ναι, η Ελλάδα με πληγώνει. Χάσαμε την αυθεντικότητά μας. Την προσωπικότητά μας. Ανάθεμα, αυτή η προς έλαττον ανάπτυξη κατέστρεψε την ομορφιά μας. Αλλοίωσε τα χαρακτηριστικά μας.
Εσεις, φύγατε νωρίς στις γειτονιές των αγγέλων δεν τα προλάβατε. Τώρα, κάτω από την ηδονική σκιά του δέντρου της αιωνιότητας αναπνέοντας την Θεϊκή στοργή ξέρω πως βουρκώνετε βλέποντας αυτήν την γλυκειά πατρίδα να προσκυνάει για άλλη μια φορά τους προσκυνημένους.
Παιδιά της πατρίδας μου, αδέρφια μου. Πόσο νομίζετε μπορεί ν’ αντέξει η φουκαριάρα. Της δώσαμε τόσο πόνο, τόσο δάκρυ. Την ρίξαμε στα σκυλιά. Την ταπεινώσαμε σ’ εκείνους που ταπείνωσε.
Παλεύουμε με τα θεριά της φύσης, ….με των κυμάτων την μανία. Παλεύουμε χωρίς την παρηγορική φωνή του καπετάνιου. Όρτσα μωρέ, θα περάσει. Μπουρίνι είναι! Νάναι καλά η κυρα-Παναγιά.
Μουγκρίζει το πέλαγος από Αλεξάνδρεια μέχρι Αλεξανδρούπολη. Βουνά ατίθασα τα κύματα της προδοσίας στέλνουν ριπές μαστιγώνοντας και κουρελιάζοντας το ταλαιπωρημένο κορμί της. ‘’Κράτα ψηλά το κεφάλι, εδώ είναι τα παιδιά σου. Πάλι θα έρθουνε καιροί πάλι θα έρθουν χρόνια. Τι κι αν έπεσες στις λάσπες, Πάλι ψηλά θε να σταθείς εκεί, να σε κοιτώ και να αναθαρρεύω.
Στα χέρια σου εναποθέτω την ψυχή μου. Η ζωή σου, ζωή μου. Η χαρά σου, χαρά μου. Η λύπη σου λύπη μου. Των τυχάρπαστων θα γίνω το πικρό ψωμί, των προδοτών το κόνιο. Μόνο στάσου. Μείνε όρθια να σε βλέπω κι ας σου έσκισαν τα ρούχα κι ας σου μαστίγωσαν το κορμί. Η μάνα είσαι συ, κι γω ο γιός σου.
Μάνα Ελλάδα. Μάνα, μπροστά σου τα στήθια μου θα βάλω τους καταπατητές να πατήσω, τους αλήτες ν’ αλητεύσω τους εχθρούς σου ν’ ανασκολπίσω.
Κι ύστερα στην αγκαλιά σου θα γείρω, την μυρουδιά σου την γλυκειά να ανασάνω. Να με νανουρίσεις στων ποιητάδων σου τους στίχους στην μελωδία των τραγουδιών σου στα λόγια και στις λέξεις των πεφωτισμένων σου. Και κείνοι στον βορρά ας χαθούν στην μαύρη καταχνιά, από κει που ξεμυτίσαν απρόσκλητοι σε ένα πανηγύρι που τέλειωσε. Σε μια χαρά που δεν τους ανήκει. Σε μια ηλιόλουστη ζωή που δεν μπορούν να ζήσουν γιατί τους τυφλώνει ο ήλιος. Δεν αντέχουν το φως.
Εδώ σ’ αυτόν τον βράχο που τον λένε Ελλάδα, μένουμε εμείς οι Έλληνες. Μείνετε μακριά μας, θεριά της αρπαγής.

                                                  Εάν…

 
Εάν διασχίσεις ΠΑΡΑΝΟΜΑ τα σύνορα των ΗΠΑ, … θα υποστείς ξυλοδαρμό από την τοπική αστυνομία και θα επιστρέψεις στην πατρίδα σου.
Εάν διασχίσεις ΠΑΡΑΝΟΜΑ τα σύνορα της Βόρειας Κορέας, … η ποινή είναι 12 χρόνια σκληρής εργασίας.
Εάν διασχίσεις ΠΑΡΑΝΟΜΑ τα σύνορα του Ιράν, … σε κρατούν επ’ αόριστον.
Εάν διασχίσεις ΠΑΡΑΝΟΜΑ τα σύνορα της Σαουδικής Αραβίας, … θα φυλακιστείς και θα ταλαιπωρηθείς μέχρι να τους πείσεις για την πράξη σου.
Εάν διασχίσεις ΠΑΡΑΝΟΜΑ τα σύνορα της Κούβας, … θα σαπίσεις σε πολιτική φυλακή.
Εάν διασχίσεις ΠΑΡΑΝΟΜΑ τα σύνορα της Κίνας, … μπορεί να μην ακούσει ποτέ ξανά κανείς για σένα.
Εάν διασχίσεις ΠΑΡΑΝΟΜΑ τα σύνορα του Αφγανιστάν, … σε βρίσκει σίγουρα σφαίρα.
Εάν διασχίσεις ΠΑΡΑΝΟΜΑ τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ σύνορα, … παίρνεις:
· μία θέση εργασίας,
· μία άδεια οδήγησης,
· κοινωνική ασφάλιση,
· κουπόνια συσσιτίου,
· πιστωτικές κάρτες,
· επιδότηση ενοικίου ή δάνειο για να αγοράσεις κατοικία,
· δωρεάν παιδεία,
· εάν κλέψεις-ληστέψεις-σκοτώσεις-βιάσεις επιδοτούμενες εξόδους από την φυλακή,
· μέχρι και δικαίωμα ψήφου,
· και αν τα καταφέρεις όλα τα παραπάνω, παίρνεις ΔΩΡΟ την ιθαγένεια!!!

Απίστευτο μήνυμα μέσα από την Οδύσσεια
Άραγε αυτό γιατί δεν μας τα διδάξαν στο σχολείο;;; “..Διαβάστε το! Αρκούν 2 λεπτά.Αλλά μπορεί να το σκέπτεστε για πολύ περισσότερο Άραγε μας τα διδάξαν στο σχολείο;;; μάλλον όχι γιατί … πρόσεχα την ώρα των αρχαίων.. Είναι πολύ σημαντικό, αυτές τις κρίσιμες ώρες, να….

ρίξουμε μια ματιά στην βίβλο των Ελλήνων, δηλαδή στα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ και να διδαχτούμε, έστω και την τελευταία στιγμή, από το πνεύμα του Οδυσσέα. ΔΗΛΑΔΗ: Να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, να ελέγξουμε την παρόρμηση να έχουμε τις αισθήσεις μας και τις αντένες μας ΑΝΟΙΧΤΕΣ και να μην παρασυρθούμε από την οργή και το μένος που μας διακατέχει, ώστε να γίνουμε βορρά, στους σύγχρονους “μνηστήρες”.
Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του είναι ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, τον κόσμο που του έκλεψαν. Παρά την μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο από την ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ, πηγαίνει στο παλάτι ώστε να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και την χλεύη των μνηστήρων. ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΤΕΙΡΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ. Γι αυτό τον λόγο και είναι ο αγαπημένος της Θεάς ΑΘΗΝΑΣ, της Θεάς που αντιπροσωπεύει την ΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΣ, την ΣΟΦΙΑ, την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.Της Θεάς που μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα. Όταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει όλους άοπλους σε ένα δωμάτιο, όταν φανερώνεται πάνοπλος, ΤΟΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΙΚΤΟ, ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΟΣ ΤΟΥ, που δημιούργησε με τον δικό του ιδρώτα, ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με την φιλοξενία του οίκου του που τιμησε τον ΞΕΝΙΟ ΔΙΑ.
Ο ισχυρότερος αντίπαλός του είναι ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ. Η λέξη μιλά απο μόνη της. Είναι η ΑΝΤΙ-ΝΟΗΣΗ, είναι αυτό που μας κάνουν ΤΩΡΑ, είναι ο τρόπος με τον οποίο θολώνουν τις καταστάσεις και την πραγματικότητα ώστε ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ. Είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου.
Ο επόμενος είναι ο ΕΥΡΥ-ΜΑΧΟΣ. Αυτός που μάχεται με κάθε τρόπο, με εύρος, ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΝ, ο δεινός και αδίστακτος μαχητής.
Ο ΑΜΦΙ-ΝΟΜΟΣ! Αυτός που διαστρεβλώνει τον ΝΟΜΟ και την τάξη των πραγμάτων, ο επικίνδυνος γιατί είναι ΕΤΣΙ και ΑΛΛΙΩΣ!
Ο ΑΓΕ-ΛΑΟΣ! Αυτός που άγει τον λαό, που τον παρασύρει με την βοήθεια του ΑΝΤΙ-ΝΟΟΥ. Που τον μετατρέπει σε ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΑΓΕΛΗ!
Κανένα όνομα στα Ομηρικά έπη δεν είναι δοσμένο στην τύχη! Κρύβουν βαθύτατα νοήματα και στο χέρι μας είναι να τα αποκρυπτογραφήσουμε και να διδαχτούμε, ή καλύτερα να συνετιστούμε. Οι πρόγονοί μας μιλούν, ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, μας λένε ΠΩΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ, μας λένε πως να τινάξουμε τον ζυγό. ΑΡΚΕΙ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ! Και ο Αντίνοος, ο στόχος της πρώτης φονικής βολής του Οδυσσέα. Είναι αυτός ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ να πεθάνει πρώτος. Γι’ αυτό, μακριά από την προπαγάνδα των ΜΜΕ. Και τον σκοτώνει ρίχνοντας του το βέλος στον ΛΑΙΜΟ, το ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ δηλαδή της επικοινωνίας που την χρησιμοποιεί ενάντια στην νόηση των ανθρώπων! ..”

Γέροντας Παίσιος: Ο Ελληνικός στρατός θα είναι νικητής                  

Γήπεδο θα΄ναι η Παλαιστίνη, τάφος τους η Νεκρά Θάλασσα..Μια παρέα προσκυνητών συνεννοήθηκαν να παρακαλέσουν τον Γέροντα να τους μιλήσει για τη Κωνσταντινούπολη. Σε λίγο ο Γέροντας επέστρεψε και προς έκπληξη όλων, πριν προλάβουν να τον ρωτήσουν τίποτα – δείχνονταςέτσι ότι το πνευματικό του «ραντάρ» είχε αντιληφθεί την σκέψη τους – τους λέει:Γέροντας : Τι λέτε, θα την πάρουμε την Πόλη; Η παρέα μένει άναυδη και δεν μιλά καθόλου. Γέροντας :Για πέστε μου, θα την πάρουμε την Πόλη; Η παρέα συνεχίζει έκπληκτη να μην μιλά.Γέροντας (αστειευόμενος) : Παλικάρια της φακής...Θεόδωρος : Θα την πάρουμε, Γέροντα.Γέροντας : Δόξα σοι ο Θεός (Κάνει τον σταυρό του, γυρίζοντας προς..... την ανατολή και βλέποντας προς την Πόλη).Δημήτριος : Αν είναι από τον Θεό, Γέροντα, ευλογημένο, θα την πάρουμε.Γέροντας : Ναι, είναι από τον Θεό! Θα την πάρουμε! Όχι πως θα την πάρουμε εμείς αλλά θα μας την δώσουν σαν λύση σε εμάς, διότι αυτό θα νομίζουν πως είναι το συμφέρον τους.Δημήτριος : Γέροντα, θα διαρκέσει πολύ αυτό το κακό;Γέροντας : Μπόρες, μπόρες θα΄ναι! Θα δώσουμε όμως εξετάσεις.Δημήτριος : Γέροντα, θα υπάρχουν ηγέτες κατάλληλοι;Γέροντας : Θα οικονομήσει ο Θεός.Σε αυτόν τον πόλεμο όλοι θα γυρίσουν νικημένοι. Ο ελληνικός στρατός θα είναι νικητής. Γήπεδο θα΄ναι η Παλαιστίνη, τάφος τους η Νεκρά Θάλασσα. Αυτό θα είναι το πρώτο ημίχρονο. Αλλά, υπάρχει και δεύτερο ημίχρονο: Μετά τα γεγονότα αυτά ο άνθρωπος θα φτάσει σε αδιέξοδο και τότε όλοι θα ζητούν να μάθουν για το Ευαγγέλιο και τις Γραφές. Ο Χριστόςθα λυπηθεί τον κόσμο και θα δείξει ένα σημείο, για να πιστέψουν.Τότε θα ψάχνει κανείς να βρει άπιστο.Δημήτριος : Γέροντα, το απολυτίκιο του προφήτου Ηλιού λέει ότι είναι ο δεύτερος πρόδρομος της Παρουσίας Χριστού. Αυτός, καθώς είναι γνωστό, δεν κοιμήθηκε, όπως επίσης και ο Ενώχ. Θα έρθει ο προφήτης Ηλίας στην γη; Γέροντας (χαμογελώντας ) : Ο προφήτης Ηλίας τροχάει και ετοιμάζει την μαχαίρα του! Και μάλιστα πρώτα θα αρχίσει από τους Πατριάρχες, δεσποτάδες, παπάδες και μοναχούς!Νικόλαος : Και λαϊκούς.Γέροντας : Τα δικά σας είναι αγνοήματα, ενώ τα δικά μας είναι αμαρτήματα.Έτσι δεν λέει η ευχή της θείας λειτουργίας; «Υπέρ των εμών αμαρτημάτων και των του λαού αγνοημάτων». Ο προφήτης Ηλίας τροχάει το μαχαίρι του, όμως θέλει πολύ προσοχή, γιατί μερικά πράγματα αλλιώς τα λένε οι Πατέρες και αλλιώς τα ερμηνεύει ο κόσμος, όπως , ας υποθέσουμε, τα εξαμίλια που αναφέρει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. (Οι Τούρκοι θα φύγουν, αλλά θα ξανάρθουν πάλι και θα φτάσουν ως τα εξαμίλια. Στο τέλος θα τους διώξουν ως την Κόκκινη Μηλιά. Από τους Τούρκους το 1/3 θα σκοτωθεί, το άλλο 1/3 θα βαπτιστεί και μονάχα το υπόλοιπο 1/3 θα πάει στην Κόκκινη Μηλιά). Κανένας δεν μπόρεσε να το εξηγήσει, όλοι το ερμηνεύουν λανθασμένα. Εξαμίλιαυπάρχουν στον Λαγκαδά, στο Κιλκίς, στην Θράκη, στην Κόρινθο, μα κανένας δεν ξέρει ότι αυτά που λέει είναι τα εξαμίλια των χωρικών υδάτων. Δεν διαβάζετε τους προφήτες, στον Ιωήλ, στον Ζαχαρία, στον Ιεζεκιήλ, στον Δανιήλ; Τα λένε όλα. Για επτά χρόνια στην Παλαιστίνη δεν θα καίνε ξύλα, αλλά μπαστούνια, αλλά που να ξέρετε εσείς από μπαστούνια και ξύλα! Εσείς έχετε τώρα στα σπίτια σας καλοριφέρ (χαμογελώντας), ενώ εγώ εδώ καίω ακόμα ξύλα στο τζάκι και έτσι ξέρω από αυτά. (Πρόκειται για την προφητεία του προφήτη Ιεζεκιήλ, 9-10 : «και εξελεύσονται οι κατοικούντες τας πόλεις Ισραήλ, και καύσουσιν εν τοις όπλοις, πέλταις και κοντοίς και τόξεις και τοξεύμασι και ράβδοις χειρών και λόγχαις, και καύσουσιν εν αυτοίς πυρ επτά έτη, και ου μη λάβωσι ξύλα εκ του πεδίου ουδέ μη κόψωσιν εκ των δρυμών, αλλ΄ ή τα όπλα κατακαύσουσι πυρί, και προνομεύσουσι τους προνομευσαντας αυτούς και σκυλεύσουσι τους σκυλεύσαντας αυτούς, λέγει Κύριος»). Χρήστος: Οι Εβραίοι... Γέροντας: Ένας ευσεβής Ιορδανός μου είπε ότι οι Εβραίοι έχουν σκάψει από κάτω από το τέμενος του Ομάρ, σε πολλά μέτρα βάθος ένα τούνελ και θέλουν να καταστρέψουν το τέμενος, για να κτίσουν το Ναό του Σολομώντος, γιατί τότε λένε αυτοί ότι θα έρθει ο μεσσίας τους, δηλαδή ο αντίχριστος. Τότε θα λένε οι Άραβες στους χριστιανούς ''Δεν λέτε εσείς, οι χριστιανοί, ότι ο Μεσσίας έχει έρθει; Τι λένε τώρα αυτοί εδώ, οι Εβραίοι''; Ο Γέροντας, αφού πρόσφερε και στους τελευταίους επισκέπτες που ήρθαν εκείνη την στιγμή κέρασμα, ξαναρωτά έναν απ΄αυτούς : Γέροντας : Θα την πάρουμε την Πόλη; Τι, λες; Χρήστος : Εγώ θα πάω για την Βόρειο Ήπειρο .Γέροντας : Την Πόλη να πάρουμε, την Βόρειο Ήπειρο και επτά άτομα την παίρνουμε!Χρήστος : Επτά και εγώ οκτώ!Γέροντας : Πάρτηνα! Και εγώ θα μεταφέρω τα λείψανα του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, τα οποία είναι και βαριά!Τι να πούμε, βρε παιδιά, όλα τα λένε και τα γράφουν τα βιβλία μας (της Εκκλησίας), αλλά ποιος τα διαβάζει; Ο κόσμος χαμπάρι δεν παίρνει. Κοιμάται με τα τσαρούχια! Δημήτριος : Αυτά, Γέροντα, είναι σημεία των καιρών; Γέροντας : Σημεία, σημεία των καιρών, δεν βλέπετε…; Πρέπει να΄ναι βόιδι – να με συγχωρείτε – κανείς, για να μηνκαταλαβαίνει με όλα αυτά που γίνονται … Πολλοί από τους άγιους πατέρες θα ευχόντουσαν να ζήσουν στην εποχή μας, γιατί είναι εποχή ομολογίας. Οι καιροί είναι δύσκολοι, αλλά δεν το καταλαβαίνουμε. Κοιμόμαστε με τα τσαρούχια. Θα ρωτάνε σε λίγο για τους χριστιανούς, όπως παλαιότερα ρωτούσαν για τα πολιτικά φρονήματα .Νικόλαος : Θα μας κάνουν φάκελο, Γέροντα;Γέροντας : Α, μπράβο! Φακέλους.Δημήτριος : Γέροντα, η Ελλάδα θα πάθει κακό;Γέροντας : Πολλές μπόρες πέρασε η Ελλάδα, αδικήθηκε πολύ. Αλλά όμως μπόρες θα΄ναι! Η Ελλάδα δεν θα πάθει τίποτε, γιατί την αγαπάει ο Θεός. Στην Μικρά Ασία έχουμε πολλά άγια λείψανα. Θα πάρουμε την Αγία Σοφία και θ΄ανοίξει και η πύλη. Αυτήν την πύλη δεν την ξέρει κανείς … …να δούμε τι θα γίνει όμως; Οι μιναρέδες τι θα γίνουν μετά;Νικόλαος : Θα τους γκρεμίσουμε!Θεόδωρος : Θα τα κάνουμε, Γέροντα, καμπαναριά!Γέροντας : (χαριτολογώντας) : Όχι, θα γίνουν στύλοι για τους στυλίτες και θα κρέμονται τα κομποσκοίνια μέχρι κάτω!Δημήτριος : Γέροντα, ο ηγέτης αυτός του πολέμου θα είναι Εβραίος;Γέροντας : Ναι Εβραίος θα΄ναι. Θα συνεργαστεί πολύ και ο πάπας, γιατί όλα τα παιδιά του διαβόλου θα τα θεωρεί δικά του και θα τους υποδεικνύει ν΄ακολουθούν τον αντίχριστο. Γι΄ αυτό κι ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είπε : «τον πάπα να καταράσθε, διότι αυτός θα είναι η αιτία.» Ο Άγιος εννοούσε αυτόν τον πάπατης συγκεκριμένης εποχής, που θα βοηθήσει στην ανάδειξη του αντιχρίστου. Οι άλλοι πάπες σε σχέση με εκείνον θα φαίνονται σαν καλοί.

ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΠΙΦΥΛΑΚΗΣ ΜΠΗΚΑΝ ΟΙ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ! ΚΙΝΕΙ ΣΤΡΑΤΟ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΕ ΕΒΡΟ ΚΑΙ ΑΙΓΑΙΟ...!!!

ΔΗΘΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΑΣΚΗΣΕΙΣ... Αλλά στην πραγματικότητα τα μεμέτια κάτι ετοιμάζουν. Η Ελληνική Αεροπορία σηκώθηκε σήμερα το πρωϊ στον αέρα σε μιά έκτακτη κινητοποίηση που διετάχθει από το Αρχηγείο του ΓΕΕΘΑ, ενώ σε κατάσταση επιφυλακής έχουν μπεί όλες οι παραμεθώριες μονάδες... Στην γραμμή αντιπαράθεσης σε Έβρο και Αιγαίο μυρίζει μπαρούτι και ένταση, με την τουρκία να έχει... κακή προϊστορία ιδιαίτερα όταν...στην Ελλάδα παρουσιάζόταν πολιτικό κενό. Στα κατεχόμενα παράλια της Μικράς Ασίας οι τούρκοι διεξάγουν δυό ασκήσεις αλλά αυτό είναι η αφορμή για να αναπτύξουν κινητικότητα. Το ίδιο συμβαίνει και στον Έβρο με επίκεντρο των τουρκικών ασκήσεων το προγεφύρωμα του Καραγάτς, πλάϊ στην κατεχόμενη Αδριανούπολη και ελάχιστα βόρεια της Ορεστιάδας, εκεί που τα σύνορα δεν πάνε παράλληλα με το ποτάμι αλλά κάνουν μιά μικρή βουτιά προς δυσμάς δίνοντας στην ουσία έναν τουρκικό θύλακα εντός του εως τώρα απελευθερωμένου εδάφους μας και στον οποίο τις τελευταίες μέρες οι τούρκοι έχουν χώσει κι άλλο στρατό και γεφυροφόρα, επιπλέον από αυτά που στάθμευαν εκεί εως τώρα.... Όλα αυτά τα παρακολουθούν με προσοχή οι Ένοπλες Δυνάμεις που έχουν τεθεί σε επιφυλακή και είναι έτοιμες να ανταπεξέλθουν σε οποιαδήποτε περίσταση και να ορμήξουν αντεπιτιθέμενες στην κάμπο της Ανατολικής Θράκης...

Η αληθινή ιστορία των... 300 Σπαρτιατών

Η ΙΣΤΟΡΙΑ Η Μάχη των Θερμοπυλών (480 π.Χ.) διαδέχθηκε αυτήν του Μαραθώνα και προηγήθηκε της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας και της τελευταίας σύγκρουσης στις Πλαταιές. Γνωρίζουμε τα πάντα από το σχολείο: Πως ο βασιλιάς της Σπάρτης Λεωνίδας ηγήθηκε μιας στρατιάς 300 άριστων Σπαρτιατών οπλιτών και 700 Θεσπιέων και εμπόδισε για λίγο την προέλαση των Περσών και την καταστροφή της Αθήνας. Πως αδυνατούσαν οι εκατομμύρια Πέρσες να νικήσουν τους λιγοστούς Έλληνες, οι οποίοι μάλιστα δήλωσαν σαρκαστικά ότι θα πολεμήσουν υπό σκιάν, αφού τα βέλη των Περσών ήταν τόσα πολλά που κάλυπταν τον ήλιο. Πως, τέλος, ο προδότης Εφιάλτης αποκάλυψε στον Ξέρξη ένα μυστικό πέρασμα και...βρέθηκαν οι Πέρσες πίσω από τους Έλληνες, κυκλώνοντάς τους και οδηγώντας τους στον (ένδοξο και ηρωικό) θάνατο. ΟΙ ΠΗΓΕΣ Οι βασικές μας πηγές για τη Μάχη των Θερμοπυλών είναι το 7ο βιβλίο των Ιστοριών του Ηροδότου και το 11ο της Ιστορικής Βιβλιοθήκης του Διόδωρου Σικελιώτη (1ος αι. π.Χ.). Ο πρώτος αριθμεί τον στρατό του Λεωνίδα σε 6.000 συνολικά, εκ των οποίων "οι τριακόσιοι άνδρες [από τη Σπάρτη] που οδήγησε στις Θερμοπύλες διαλέχτηκαν από τον ίδιο κι είχαν όλοι γιους". Ο Διόδωρος τους υπολογίζει σε 7.200. Διαφωνία υπάρχει και για τους αντιπάλους: πάνω από πέντε εκατομμύρια αναφέρει ο Ηρόδοτος, ενώ γύρω στο ένα εκατομμύριο συν 1.200 επανδρωμένα πλοία τούς περιορίζει ο Διόδωρος, σημειώνοντας πάντως ότι "λένε πως τα ποτάμια που είχαν πάντα νερό στέρεψαν εξαιτίας του ατελείωτου πλήθους, ενώ τα πελάγη καλύφθηκαν ολότελα από τα πανιά των πλοίων. Oι μεγαλύτερες λοιπόν δυνάμεις των οποίων η περιγραφή έχει παραδοθεί στην ιστορική μνήμη είναι αυτές που συνόδευαν τον Ξέρξη". Η μάχη διήρκεσε τρεις ημέρες και δεν θα είχε τελειώσει τόσο σύντομα εάν ο Εφιάλτης δεν είχε προδώσει ένα μυστικό μονοπάτι που οδήγησε τους 'Αθάνατους' του Ξέρξη, την ομάδα επιλέκτων του Πέρση μονάρχη, στα μετόπισθεν των Ελλήνων. Η μνήμη των νεκρών ηρώων που έπεσαν στη Μάχη των Θερμοπυλών έχει συνδεθεί με το γνωστό επίγραμμα "Ω ξείν', αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι". ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ Λεωνίδας: βασιλιάς της Σπάρτης και απόγονος του Ηρακλή. Στο ξεκίνημα του πολέμου, οι Σπαρτιάτες είχαν πάρει χρησμό από τους Δελφούς που έλεγε ότι ή θα χανόταν η πόλη τους από έναν ξένο ή θα σκοτωνόταν ένας Σπαρτιάτης βασιλιάς. Όταν συνειδητοποίησε ότι ζούσαν την τελευταία μέρα της μάχης, διέταξε τους συμμάχους να φύγουν και κράτησε μόνο τους Σπαρτιάτες του και τους Θεσπιείς που δεν τον υπάκουσαν. Λέγεται ότι παρήγγειλε στους στρατιώτες του να τελειώσουν γρήγορα το πρωινό τους, διότι θα δειπνούσαν στον Αδη. Απάντησε με το γνωστό "μολών λαβέ" στον Ξέρξη όταν εκείνος του ζήτησε να παραδώσουν τα όπλα. Ξέρξης: βασιλιάς των Περσών. Ανέλαβε να ολοκληρώσει το σχέδιο του πατέρα του Δαρείου να κυριεύσει την Ελλάδα. Λέγεται ότι την πρώτη μέρα της Μάχης των Θερμοπυλών ανησύχησε τρεις φορές για την τύχη του στρατού του και κατάλαβε ότι είχε μεν πολλούς άνδρες, αλλά ελάχιστους πολεμιστές. Στη μάχη αυτή έχασε τους δύο αδελφούς του. Ο Αισχύλος τον παρουσίασε ως τραγικό πρόσωπο, έρμαιο της μοίρας και της πατρικής κατάρας. Εφιάλτης: κάτοικος της Τραχίνας. Πρόδωσε στους Πέρσες ένα μυστικό μονοπάτι που τους οδήγησε στη νίκη και το όνομά του από τότε έγινε συνώνυμο των άσχημων ονείρων. Λέγεται ότι αργότερα ο Εφιάλτης, από φόβο για τους Σπαρτιάτες, απέδρασε στη Θεσσαλία και στο διάστημα της απουσίας του, ορίστηκε αμοιβή για το κεφάλι του. Φονεύθηκε από τον συντοπίτη του Αθηνάδη, τον οποίον οι Σπαρτιάτες αντάμειψαν ανάλογα. Διηνέκης: Σπαρτιάτης οπλίτης. Είπε το παροιμιώδες "ωραία, τότε θα πολεμήσουμε υπό σκιάν" όταν του ανακοινώθηκε ότι οι Πέρσες ήταν τόσοι πολλοί ώστε τα βέλη τους μπορούσαν να σκεπάσουν τον ήλιο. Δημάρατος: Σπαρτιάτης εξόριστος. Ο Ηρόδοτος αναφέρει πως είπε κατά λέξη στον Ξέρξη: "Σε διαβεβαιώ ότι αν νικήσεις αυτούς τους άνδρες και τους υπόλοιπους Σπαρτιάτες που βρίσκονται ακόμα στην πατρίδα τους, δεν υπάρχει άλλο έθνος στον κόσμο που θα τολμούσε να σου αντισταθεί ή να κάνει την παραμικρή κίνηση εναντίον σου. Βρίσκεσαι αντιμέτωπος με το καλύτερο βασίλειο της Ελλάδας, αυτό που έχει τους γενναιότερους άνδρες". Τυρραστιάδας: Πέρσης αυτόμολος. Σύμφωνα με τον Διόδωρο Σικελιώτη, αυτός ειδοποίησε τον Λεωνίδα για την προδοσία του Εφιάλτη και πρόλαβε έτσι ο Σπαρτιάτης βασιλιάς να διώξει τους περισσότερους συμμάχους. Υδάρνης: ο αρχηγός των 10.000 'Αθανάτων', της επίλεκτης προσωπικής φρουράς του Ξέρξη που έγραψε τον τραγικό επίλογο της Μάχης των Θερμοπυλών. Δημόφιλος: ο αρχηγός των 700 Θεσπιέων που δεν εγκατέλειψαν το πλευρό του Λεωνίδα, αλλά που — άγνωστο γιατί — έχουν παραγκωνισθεί στην ιστορική συνείδηση από τους 300 Σπαρτιάτες. Μεγιστίας: μάντης. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο ήταν ο πρώτος που ειδοποίησε τον Λεωνίδα για την προδοσία του Εφιάλτη καθώς την είχε διαβάσει στα σπλάχνα των ζώων της θυσίας την τελευταία νύχτα. Ο Λεωνίδας του ζήτησε να φύγει όμως εκείνος έμεινε και πέθανε στη μάχη.